Νόσος Cannonballus του καρπουζιού – Τι προκαλεί τη σήψη της ρίζας του καρπουζιού Η σήψη της ρίζας του καρπουζιού είναι μια μυκητιακή ασθένεια που προκαλείται από το παθογόνο Monosporascus cannonballus . Γνωστό και ως παρακμή της αμπέλου καρπούζι, μπορεί να προκαλέσει μαζική απώλεια σοδειάς σε προσβεβλημένα φυτά καρπούζι ^[1] . Μάθετε περισσότερα για την καταστροφική ασθένεια σε αυτό το άρθρο.

Root and Vine Rot των Καλλιεργειών Καρπουζιού

Αυτή η ασθένεια είναι διαδεδομένη σε θερμά κλίματα και είναι γνωστό ότι προκαλεί τεράστια απώλεια καλλιεργειών στις Ηνωμένες Πολιτείες στο Τέξας, την Αριζόνα και την Καλιφόρνια. Η νόσος του καρπουζιού είναι επίσης πρόβλημα στο Μεξικό, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Βραζιλία, την Ισπανία, την Ιταλία, το Ισραήλ, το Ιράν, τη Λιβύη, την Τυνησία, τη Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν, την Ινδία, την Ιαπωνία και την Ταϊβάν. Η πτώση της αμπέλου καρπούζι είναι γενικά πρόβλημα σε περιοχές με αργιλώδες ή ιλύ.

Τα συμπτώματα της ρίζας του μονοσποράκου και της σήψης αμπέλου του καρπουζιού συχνά περνούν απαρατήρητα μέχρι μερικές εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή ^[2] . Τα πρώιμα συμπτώματα είναι τα ελαττωματικά φυτά και το κιτρίνισμα των παλαιών φύλλων της κόμης του φυτού. Το κιτρίνισμα και η πτώση του φυλλώματος θα κινηθεί γρήγορα κατά μήκος του αμπελιού. Μέσα σε 5-10 ημέρες από τα πρώτα κίτρινα φύλλα, ένα μολυσμένο φυτό μπορεί να αποφυλλιστεί πλήρως.

Τα φρούτα μπορεί να υποφέρουν από ηλιακά εγκαύματα χωρίς το προστατευτικό φύλλωμα. Καφέ υγρές ραβδώσεις ή βλάβες μπορεί να είναι ορατές στη βάση των μολυσμένων φυτών. Οι καρποί σε μολυσμένα φυτά μπορεί επίσης να καθυστερήσουν ή να πέσει πρόωρα. Όταν σκάβονται, τα μολυσμένα φυτά θα έχουν μικρές, καφέ, σάπιες ρίζες.

Έλεγχος ασθενειών από καρπούζι

Η νόσος του κανονιού καρπουζιού μεταδίδεται από το έδαφος. Ο μύκητας μπορεί να συσσωρευτεί στο έδαφος χρόνο με τον χρόνο σε περιοχές όπου φυτεύονται τακτικά κολοκυθάκια. Τρία έως τέσσερα χρόνια αμειψισπορά ^[3] στα κολοκυθάκια μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της νόσου.

Ο υποκαπνισμός του εδάφους είναι επίσης μια αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου. Τα μυκητοκτόνα που χορηγούνται με βαθιά άρδευση στις αρχές της άνοιξης μπορεί επίσης να βοηθήσουν. Ωστόσο, τα μυκητοκτόνα δεν θα βοηθήσουν τα ήδη μολυσμένα φυτά. Συνήθως, οι κηπουροί εξακολουθούν να είναι σε θέση να μαζέψουν κάποιους καρπούς από μολυσμένα φυτά, αλλά στη συνέχεια τα φυτά πρέπει να σκάβονται και να καταστραφούν για να αποφευχθεί μεγαλύτερη εξάπλωση.

Πολλές νέες ποικιλίες καρπουζιού ανθεκτικές στις ασθένειες είναι πλέον διαθέσιμες.

Βακτηριακή νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού: Τι προκαλεί τη νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού

Η βακτηριακή νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού ακούγεται σαν μια φοβερή ασθένεια που θα μπορούσατε να εντοπίσετε σε ένα πεπόνι από ένα μίλι μακριά, αλλά όχι τέτοια τύχη. Η βακτηριακή νέκρωση του φλοιού είναι συνήθως ορατή μόνο όταν κόψετε το πεπόνι. Τι είναι η νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού; Τι προκαλεί τη νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού; Εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη βακτηριακή νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού, αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει.

Τι είναι η νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού;

Η βακτηριακή νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού είναι μια ασθένεια που προκαλεί αποχρωματισμένες περιοχές στο φλοιό του πεπονιού. Τα πρώτα συμπτώματα νέκρωσης του φλοιού του καρπουζιού είναι οι σκληρές, αποχρωματισμένες περιοχές του φλοιού. Με την πάροδο του χρόνου, αναπτύσσονται και σχηματίζουν εκτεταμένες περιοχές νεκρών κυττάρων στο φλοιό. Αυτά συνήθως δεν αγγίζουν τη σάρκα του πεπονιού.

Τι προκαλεί τη νέκρωση του φλοιού του καρπουζιού;

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα συμπτώματα νέκρωσης φλοιού καρπουζιού προκαλούνται από βακτήρια. Νομίζουν ότι το βακτήριο υπάρχει φυσικά στο καρπούζι ^[1] . Για λόγους που δεν καταλαβαίνουν, τα βακτήρια προκαλούν την ανάπτυξη συμπτωμάτων.

Οι φυτοπαθολόγοι έχουν εντοπίσει διαφορετικά βακτήρια από νεκρωτικές περιοχές στο φλοιό. Γι’ αυτό η ασθένεια αναφέρεται συχνά ως βακτηριακή νέκρωση του φλοιού. Ωστόσο, κανένα βακτήριο δεν έχει εντοπιστεί ως αυτό που προκαλεί τα προβλήματα.

Επί του παρόντος, οι επιστήμονες εικάζουν ότι τα φυσιολογικά βακτήρια του καρπουζιού επηρεάζονται από μια αγχωτική περιβαλλοντική κατάσταση. Αυτό, εικάζουν, προκαλεί μια αντίδραση υπερευαισθησίας στη φλούδα του φρούτου. Σε εκείνο το σημείο, τα βακτήρια που ζουν εκεί πεθαίνουν, προκαλώντας τον θάνατο των κοντινών κυττάρων. Ωστόσο, κανένας επιστήμονας δεν το έχει επιβεβαιώσει σε πειράματα. Τα στοιχεία που έχουν βρει υποδηλώνουν ότι μπορεί να εμπλέκεται το στρες του νερού ^{[2] .}

Δεδομένου ότι η νέκρωση δεν προκαλεί συμπτώματα νέκρωσης φλοιού καρπουζιού στο εξωτερικό των πεπονιών, είναι συνήθως ο καταναλωτής ή οι οικιακοί καλλιεργητές που ανακαλύπτουν το πρόβλημα. Κόβουν το πεπόνι και βρίσκουν την ασθένεια παρούσα.

Βακτηριακή νέκρωση φλοιού Έλεγχος ασθενειών

Η ασθένεια έχει αναφερθεί στη Φλόριντα, τη Γεωργία, το Τέξας, τη Βόρεια Καρολίνα και τη Χαβάη. Δεν έχει γίνει σοβαρό ετήσιο πρόβλημα και εμφανίζεται μόνο σποραδικά.

Δεδομένου ότι είναι δύσκολο να εντοπιστούν φρούτα που έχουν μολυνθεί από βακτηριακή νέκρωση φλοιού καρπουζιού πριν από την κοπή τους, η καλλιέργεια δεν μπορεί να θανατωθεί. Ακόμη και μερικά άρρωστα πεπόνια ^[3] μπορούν να προκαλέσουν την απόσυρση μιας ολόκληρης καλλιέργειας από την αγορά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν μέτρα ελέγχου.

Myrothecium Leaf Spot Of Carmelon: Τι είναι το Καρπούζι Myrothecium Leaf Spot

Υπάρχει ένας μύκητας ανάμεσά μας! Η κηλίδα μυροθηκίου στα φύλλα του καρπουζιού είναι μια μπουκιά, αλλά, ευτυχώς, κάνει ελάχιστη ζημιά σε αυτά τα γλυκά, ζουμερά φρούτα. Είναι τα φύλλα που παίρνουν το μεγαλύτερο βάρος της επίθεσης των μυκήτων. Η κηλίδα των φύλλων καρπούζι Myrothecium είναι μια αρκετά νέα ασθένεια, που αναγνωρίστηκε μόλις το 2003 και είναι επίσης μάλλον σπάνια. Όπως και οι περισσότεροι μύκητες, αυτός ο χαρακτήρας χρειάζεται υγρασία για να αναπτυχθεί και να προκαλέσει προβλήματα.

Συμπτώματα στο Καρπούζι με Μυροθήκιο

Κορεάτες καλλιεργητές φυτών εντόπισαν για πρώτη φορά το Myrothecium σε φυτά καρπουζιού ^[1] που αναπτύσσονταν σε θερμοκήπιο. Η ασθένεια έχει παρατηρηθεί σπάνια σε πεπόνια που καλλιεργούνται στον αγρό, πιθανότατα λόγω των συνθηκών υγρασίας στα φυτά που βρίσκονται σε κλειστό χώρο. Η ασθένεια είναι ένας μύκητας σήψης φύλλων και μίσχων που προσβάλλει πρώτα το φύλλωμα και μπορεί να εξελιχθεί στο στέλεχος με την πάροδο του χρόνου. Μοιάζει με πολλές άλλες μυκητιασικές ασθένειες, όπως η απόσβεση στα σπορόφυτα ^[2] ή η λοίμωξη Alternaria.

Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη λόγω της ομοιότητας της νόσου με πολλά άλλα μυκητιακά προβλήματα. Τα συμπτώματα ξεκινούν από τα στελέχη και εμφανίζονται ως σκούρες καφέ βλάβες. Αυτά θα ενωθούν σε μεγαλύτερα σημεία. Μια πολύ προσεκτική ματιά μπορεί να αποκαλύψει τα μαύρα σπόρια στην επιφάνεια των κηλίδων. Τα φύλλα θα μολυνθούν επίσης με νεκρωτικές μαύρες έως μαύρες ακανόνιστες κηλίδες.

Μόλις ο άρρωστος ιστός δημιουργήσει καρποφόρα σώματα, θα αποκολληθεί από το υπόλοιπο φυτό, αφήνοντας τρύπες στα φύλλα. Στο καρπούζι με Myrothecium ο καρπός είναι ανεπηρέαστος. Η ανάπτυξη δενδρυλλίων και νεαρών φυτών σταματά και δεν θα παραχθούν καρποί, αλλά στα ώριμα φυτά, η ανάπτυξη μπορεί να επιβραδυνθεί στον καρπό αλλά δεν θα εμφανιστούν βλάβες.

Αιτίες κηλίδων στα φύλλα καρπούζι

Ο υγρός, βροχερός καιρός συμβάλλει στην ανάπτυξη των περισσότερων μυκητιακών οργανισμών. Το μυροθήλιο στο καρπούζι έχει παρόμοιες απαιτήσεις. Οι ζεστές, υγρές καιρικές συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα Myrothecium roridum . Ο ψεκασμός από πάνω ή οι υπερβολικές βροχοπτώσεις που διατηρούν τα φύλλα σταθερά υγρά είναι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη των σπορίων.

Ο μύκητας φιλοξενείται στα φυτά ξενιστές και στο έδαφος, ειδικά σε περιοχές που προηγουμένως καλλιεργούνταν από πεπόνια. Εκτός από τα πεπόνια ^[3] , ο μύκητας φαίνεται να κατοικεί και στη σόγια ^[4] . Οι κακές πρακτικές υγιεινής και οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες είναι οι μεγαλύτεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου. Δεν φαίνεται να προσβάλλει τους σπόρους του καρπού.

Έλεγχος Μυροθηκίου

Ο ευκολότερος τρόπος για να αποφευχθεί αυτή η ασθένεια είναι η αμειψισπορά ^[5] αφού ο μύκητας φιλοξενείται σε κομμάτια πεπονιών που βρίσκονται σε αποσύνθεση. Καθαρίστε το θέαμα στο τέλος της σεζόν και κομποστοποιήστε τυχόν υπολείμματα φυτικού υλικού.

Αποφύγετε το πότισμα από πάνω κατά τις βραδινές περιόδους που τα φύλλα δεν θα στεγνώσουν εντελώς, ειδικά όταν οι συνθήκες είναι υγρές και ζεστές.

Εφαρμόστε μυκητοκτόνο χαλκού ^[6] ψεκάζοντας τα φύλλα νωρίς την εποχή, όταν τα σπορόφυτα έχουν τουλάχιστον δύο σετ αληθινών φύλλων και πάλι ακριβώς όταν αρχίζει η ανθοφορία. Εγκαταστήστε τις εγκαταστάσεις αρκετά μακριά μεταξύ τους ώστε να είναι δυνατή η επαρκής κυκλοφορία.

Η καλή φροντίδα των φυτών και η αφαίρεση των προσβεβλημένων φύλλων μπορεί επίσης να ελαχιστοποιήσει την εξάπλωση της κηλίδας των φύλλων Myrothecium στα πεπόνια.

Συμπτώματα ουλίτιδας στελέχους: Αντιμετώπιση καρπουζιών με τσίχλα

Η ουλίτιδα του καρπουζιού είναι μια σοβαρή ασθένεια που προσβάλλει όλα τα μεγάλα κολοκυθάκια ^[1] . Βρέθηκε σε αυτές τις καλλιέργειες από τις αρχές του 1900. Η κολλώδης σήψη των καρπουζιών ^[2] και άλλων κολοκυθιών αναφέρεται στη φάση μόλυνσης των φυλλωμάτων και των μίσχων της νόσου και η μαύρη σήψη αναφέρεται στη φάση της σήψης των καρπών. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε τι προκαλεί την ουλίτιδα και τα συμπτώματα της νόσου.

Τι προκαλεί την ουλίτιδα του στελέχους;

Η τσίχλα του στελέχους του καρπουζιού προκαλείται από τον μύκητα Didymella bryoniae . Η ασθένεια μεταδίδεται τόσο στους σπόρους όσο και στο έδαφος. Μπορεί να υπάρχει μέσα ή πάνω σε μολυσμένους σπόρους ή να διαχειμάζει για ενάμιση χρόνο σε μολυσμένα υπολείμματα καλλιεργειών.

Περίοδοι υψηλής θερμοκρασίας, υγρασίας και υγρασίας ευνοούν την ασθένεια – 75 F. (24 C.), σχετική υγρασία πάνω από 85% και υγρασία των φύλλων από 1-10 ώρες. Πληγές στο φυτό που προκαλούνται είτε από μηχανικό εξοπλισμό είτε από τη διατροφή των εντόμων μαζί με τη μόλυνση από ωίδιο προδιαθέτουν το φυτό σε μόλυνση.

Συμπτώματα καρπουζιών με τσίχλα στελέχους

Τα πρώτα συμπτώματα της τσίχλας του μίσχου των καρπουζιών εμφανίζονται ως στρογγυλές μαύρες, ρυτιδώδεις βλάβες στα νεαρά φύλλα και σκοτεινές βυθισμένες περιοχές στους μίσχους. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα συμπτώματα της ουλίτιδας αυξάνονται.

Ανάμεσα στις φλέβες των φύλλων εμφανίζονται ακανόνιστες καφέ έως μαύρες κηλίδες, που σταδιακά επεκτείνονται και καταλήγουν στο θάνατο του προσβεβλημένου φυλλώματος. Οι παλαιότεροι μίσχοι στο στέμμα κοντά σε μίσχο φύλλων ή τρυγών χωρίζονται και ρέουν.

Η κολλώδης λοίμωξη δεν επηρεάζει άμεσα τα πεπόνια, αλλά μπορεί να επηρεάσει έμμεσα το μέγεθος και την ποιότητα του καρπού. Εάν η μόλυνση εξαπλωθεί στον καρπό ως μαύρη σήψη, η μόλυνση μπορεί να είναι εμφανής στον κήπο ή να αναπτυχθεί αργότερα κατά την αποθήκευση.

Θεραπεία για καρπούζια με κόμμι του στελέχους

Όπως αναφέρθηκε, η τσίχλα του στελέχους αναπτύσσεται από μολυσμένους σπόρους ή μολυσμένα μοσχεύματα, επομένως είναι απαραίτητη η επαγρύπνηση σχετικά με τη μόλυνση και η χρήση σπόρων χωρίς ασθένεια. Εάν κάποιο σημάδι της ασθένειας φαίνεται να υπάρχει στα σπορόφυτα, πετάξτε τα και ό,τι έχει σπαρθεί κοντά που μπορεί να έχει μολυνθεί.

Αφαιρέστε ή καθαρίστε κάτω από τα απορρίμματα της καλλιέργειας το συντομότερο δυνατό μετά τη συγκομιδή. Καλλιεργήστε καλλιέργειες ανθεκτικές στο ωίδιο ^{[3] αν είναι δυνατόν.} Τα μυκητοκτόνα για τον έλεγχο άλλων μυκητιασικών ασθενειών μπορεί να προστατεύουν από μόλυνση, αν και σε ορισμένες περιοχές έχει εμφανιστεί υψηλός παράγοντας αντίστασης στο βενομύλιο και το θειοφανικό-μεθύλιο.